Χρησιμότητα Shar-Pei

Το σαρ-πει ήταν και είναι ένα πολυτάλαντο σκυλί, και ευρέως χρήσης από τον λαό των κινέζων. Ήταν εκείνο που τους απέδιδε χρήματα από τις κυνομαχίες και τους διασκέδαζε, εκείνο που τους βοηθούσε στο κυνήγι και έπιανε τα θηράματα για να τραφεί η οικογένεια, εκείνο που φύλαγε τα κοπάδια τους και σκότωνε τα βλαβερά τρωκτικά που εισέβαλαν στις σοδειές τους και φυσικά εκείνο που άγρυπνος φρουρός προστάτευε τα σπίτια και τις οικογένειες τους. Σε δύσκολους μάλιστα καιρούς γινόταν τροφή και ένδυση.

Οι κυνομαχίες τότε, ήταν πολύ διαδεδομένο σπορ και θέαμα για τα κατώτερα στρώματα του λαού, αλλά και ένα εύκολο μέσο για να βγάλουν κάποιο έξτρα εισόδημα. και να αποκτήσουν γόητρο.Τα σαρ-πει δεν είναι γεννημένοι μαχητές, όμως αρέσκονται πολύ να μάχονται και μπορεί να τους γίνει άσχημη εμμονή αν το συνηθίσουν με τις επαναλήψεις. Γενικά είναι σκυλιά που δεν τους αρέσει να αμφισβητείται η κυριαρχία τους και δεν δέχονται ποτέ την ήτα. Παλεύουν μέχρι τελικής πτώσης με πολύ σθένος και θάρρος, ακόμη και με μεγαλύτερους αντιπάλους.

Όλη η δομή του σώματος τους, τα βοηθάει σε αυτό το αγώνισμα και αν παρακάμψουμε τις αρένες είναι ο ίδιος λόγος που τα κάνει άριστα κυνηγόσκυλα και μπορούν να μάχονται με άγρια ζώα στη διάρκεια του κυνηγιού αν χρειαστεί. Ξεκινώντας από την μορφολογία λοιπόν, έχουν ένα εκπληκτικής υφής τρίχωμα, μοναδικό στον κυνολογικό χώρο. Ένα απίστευτα κοντό αλλά κυρίως τραχύ και αγκυλωτό μανδύα που κάνει την επαφή του με οποιαδήποτε επιδερμίδα επώδυνη. Αυτό συνέβαινε και όταν το αντίπαλο σκυλί έπιανε στο στόμα του το δέρμα του σαρ-πει. Η αίσθηση ενός ’’σκαντζόχοιρου’’ στο στόμα του αντιπάλου, δεν ήταν καθόλου ευχάριστη και τις περισσότερες φορές αναγκαζόταν να το αφήσει ψάχνοντας άλλο σημείο, και έτσι το σαρ-πει κέρδιζε πολύτιμο χρόνο και έδαφος.

Το επόμενα πλεονέκτημα της φυλής έναντι του αντιπάλου στην αρένα, είναι το ελαστικό δέρμα το οποίο δεν κολλάει πάνω στο σώμα του σκύλου, αλλά μετακινείται χαλαρά. Αυτό δεν σημαίνει ότι ήταν γεμάτα πτυχές. Οι πτυχές του κινέζικου σαρ-πει είναι αυστηρά μόνο στο κεφάλι και λίγες ίσως στο λαιμό. Όμως έχει μεγάλη ελαστικότητα και όταν ο αντίπαλος το γραπώσει το σαρ-πει μπορεί εύκολα να ελιχθεί μέσα στο δέρμα του και να γυρίσει να αμυνθεί. Δεν μπορείς να καθηλώσεις ένα σαρ-πει από το σβέρκο, αυτό το γνωρίζουν ακόμη και σήμερα οι κτηνίατροι που το έχουν πληρώσει ακριβά..

Ένα ακόμη συν του, είναι τα μικρά αυτιά του και η κοντή ουρά του, που δεν δίνουν στόχο στον αντίπαλο γιατί απλά δεν μπορεί εύκολα να πιαστεί από αυτά. Η ουρά εκτός από κοντή και πολύ ισχυρή, ήταν και πάντα ψηλά βαλμένη και φερόμενη λόγο της μορφολογίας του, δηλώνοντας πάντα καθαρά στον αντίπαλο ότι είναι έτοιμο για μάχη και ατρόμητο(στη γλώσσα των σκύλων μια χαμηλωμένη ουρά δηλώνει φόβο, και αυτόματα τον αντίπαλο καταλαμβάνει ένα αίσθημα υπεροχής και άρα και μια πιο πιθανή του νίκη).

Τα μάτια του κινεζικού σαρ-πει, με άριστη όραση και ελαφρά βαλμένα μέσα στο κρανίο, προστατεύονταν από τα χτυπήματα. Ακούω πολλούς να λένε σήμερα ότι το σαρ-πει δεν έχει καλή όραση και αυτό γιατί λόγω των ρυτίδων και του υπερβολικά βαθουλωτού τους ματιού μέσα στο κρανίο, δεν έχουν μεγάλο οπτικό πεδίο. Αυτό και μόνο, από μόνο του είναι απόδειξη του που έχουμε φτάσει την φυλή και πόσο διαφέρει από την αρχέγονη αυθεντική, αλλά και ένα λάθος κριτήριο επιλογής σκύλου.

Ένα ακόμη σημείο υπεροχής του είναι τα δυνατά του σαγόνια και οι πολύ κυρτοί του κυνόδοντες που πολλοί ερευνητές παρομοιάζουν με εκείνους την ύαινας και όχι του λύκου. Τα δόντια κλείνουν σε ένα τέλειο ψαλιδωτό δάγκωμα και κλειδώνουν, χωρίς να αφήνουν περιθώρια διαφυγής του αντιπάλου ή του θηράματος αντίστοιχα.

Και τέλος η μεγάλη ευελιξία και ταχύτητα του σαρ-πει ήταν απλά, το κερασάκι στην τούρτα. Όμως και από άποψη ιδιοσυγκρασίας το σαρ-πει είναι ένα πολύ δυναμικό σκυλί και θαρραλέο που δεν κάνει πίσω σε προκλήσεις. Η ιδιοσυγκρασία αυτή της έντονης κυριαρχικότητας έχει λίγο μετριαστεί από τις σημερινές επιλεκτικές εκτροφές που θελαν να εντάξουν αυτό το σκυλί στις αστικές πόλεις και συνήθειες της. Και ενώ το σαρ-πει παραμένει ένα αξιαγάπητο μέλος της οικογένειας και μπορεί να τα πηγαίνει περίφημα με άλλα σκυλιά και ανθρώπους, εντούτοις χρειάζεται αρκετή κοινωνικοποίηση από μικρή ηλικία και να έχουμε υπόψη μας ότι ποτέ μα ποτέ δεν πρέπει να αφήνουμε δυο αρσενικά σαρ-πει μόνα τους, ή ένα εξίσου κυριαρχικό αρσενικό με το σαρ-πει μας, χωρίς επιτήρηση. Το αίσθημα κυριαρχικότητας και των δυο θα οδηγήσει γρήγορα σε μάχη.

Καμία όμως από αυτές τις αρετές δεν στάθηκε ικανή να βοηθήσει το σαρ-πει έναντι μεγαλυτέρων και ογκωδέστερων μαστιφωειδών φυλών που γρήγορα κατέκλυσαν τις αρένες. Μπορει να φημιζεται για την τεχνικη του αλλα οχι και για την αντοχη του εναντυ των νεοφερμενων τοτε φυλων οπως το μπουλ τερριε.Έτσι το σαρ-πει σιγά -σιγά απομακρύνθηκε από το αιματοβαμμένο αυτό σπορ.

Και ενώ οι κυνομαχίες ήταν κυρίως για διασκέδαση, το κυνήγι ήταν πηγή τροφής για τον λαό των κινέζων. Τα σαρ-πει είναι ικανά να κυνηγήσουν σχεδόν τα πάντα. Από πουλιά, μέχρι λαγούς και αγριογούρουνα. Φήμες μέσα στην Κίνα λένε ότι πολλοί τα χρησιμοποιούσαν και στο κυνήγι τίγρης. Κυνηγάνε είτε σε αγέλες είτε μόνα τους. Δεν ‘’δείχνουν’’ το θήραμα, ούτε το επαναφέρουν στον κυνηγό(αν και πολλά έχουν το ένστικτο της επαναφοράς), απλά το κυνηγούν το πιάνουν και το σκοτώνουν. Ο κυνηγός πρέπει απλά να τα ακολουθεί. Μπορεί στην αγέλη των κυνηγών να υπάρχουν πάνω από ένα αρσενικά σαρ-πει, αυτό όμως δεν δημιουργεί πρόβλημα μεταξύ τους γιατί απλά το ένστικτο της καταδίωξης στα σαρ-πει είναι τόσο έντονο που δεν τους αφήνει περιθώρια να σκεφτούν την μεταξύ τους προστριβή. Κυνηγούν τόσο με την όραση, όσο και με την όσφρηση και μπορούν να κυνηγήσουν σε μια ποικιλία από εδάφη. Η ταχύτητα τους τα βοηθάει , ειδικά στο κυνήγι λαγού. Ένα σαρ-πει μπορεί να μάθει να μην κυνηγάει τα ζώα του ιδιοκτήτη του, ή τις γάτες, αλλά σίγουρα αν του δοθεί η ευκαιρία θα κυνηγήσει το πρώτο άγριο ζώο που θα βρεθεί μπροστά του ή θα του υποδείξει ο ιδιοκτήτης του.

Η φυλή των σαρ-πει είναι και άριστοι φωλεωδύτες, και είναι ένα πολύ έντονο ένστικτο που παραμένει αναλλοίωτο και στους δυο τύπους (αρχέγονο και νεότερο). Μια από τις ενασχολήσεις τους λοιπόν ήταν να φυλάνε τους αγρούς των ιδιοκτητών τους και τις σοδειές τους, από τα βλαβερά τρωκτικά. Όχι μόνο έψαχναν και έβρισκαν τις υπόγειες φωλιές τους αλλά τα καταδίωκαν και με μανία, χρησιμοποιώντας ως εργαλείο τα νύχια τους για να σκάβουν στα λαγούμια τους. Γι αυτό αν έχετε για κατοικίδιο κάποιο χαμστερ στο σπίτι σας , καλό είναι να το χετε σε μέρος απροσπέλαστο για το σαρ-πει σας.

Η βασική τους όμως ’’αρμοδιότητα’’ ήταν να φυλάνε την ιδιοκτησία του αφεντικού τους, καθώς και την οικογένεια του. Φύλαγαν σπίτια, κτήματα, αγρούς κοπάδια και ήταν κάτι φυσικό και ενστικτώδες για την φυλή, μιας και έχουν υπέρμετρη τάση κτητικότητας και υπερασπίζονται σφοδρά ότι θεωρούν δικό τους. Το ότι είναι επίσης απόμακρα με τους ξένους ,διπλασιάζει την απόδοση τους στην φύλαξη. Τα σαρ-πει όμως δεν φυλάνε γαβγίζοντας άσκοπα διαρκώς στην παραμικρή κίνηση. Γαβγίζουν ελάχιστα και μόνο όταν είναι πραγματικά ανάγκη. Είναι σκεπτόμενα σκυλιά με κρίση και αυτό τα κάνει ιδανικά στη σωματοφυλακή, γιατί δεν θεωρούν τους πάντες και τα πάντα ως εχθρούς αλλά πρώτα κρίνουν και μετριάζουν μια κατάσταση και μετά αντιδρούν. Είναι όμως και σχετικά απότομα καθώς επιτιθωνται χωρίς ιδιαίτερες πρώτιστες ειδοποιήσεις.

Τέλος σε δύσκολους καιρούς και όταν ένα σαρ-πει ήταν άχρηστο λόγω χαμηλής ευφυΐας ή αδυναμίας απόδοσης των παραπάνω , τότε γινόταν τροφή για τους ιδιοκτήτες του και το δέρμα του ένδυση. Μόνο τα πιο ισχυρά επιβίωναν.

Το σαρ-πει αρχέγονο και νεότερο, εξακολουθεί να έχει τα ίδια έντονα ένστικτα (μαλιστα κάποια δυτικού τύπου γίνονται εξαίσια τσοπανόσκυλα καθοδήγης κοπαδιού) και δεν θα πρέπει να το αντιμετωπίζουμε ως μπιμπελό. Είναι ένα σκυλί που του αρέσει να δουλεύει και μιζεριάζει αν δεν έχει σκοπό ύπαρξης. Του χριάζεται για να έχει καλή ψυχική υγεία και σχέση με τον ιδιοκτήτη του. Ίσως λοιπόν γι αυτό το σαρ-πει σας να κοιμάται όλη μέρα.. Γιατί απλά δεν έχει τίποτα καλύτερο να κάνει!