Η Δαρβινική θεωρία περί της εξέλιξης των ειδών, επιδρά πάνω σε όλους τους ζωντανούς οργανισμούς και διαδραματίζεται πάνω στη γη εδώ και δισεκατομμύρια έτη.
Mε την εξελικτική διαδικασία ο κυνιδης έγινε κατοικίδιος σκύλος (canis lupus familiaris) και μεις με την σειρά μας συνεχίσαμε την εξέλιξη του προς όφελος μας, αλλάζοντας του μορφολογία, χρώμα τριχώματος , ακόμη και την ιδιοσυγκρασία του ,ώστε να ταιριάζουν στους εκάστοτε σκοπούς μας και στις εργασίες που τα προορίζαμε (τσοπανόσκυλα, φύλακες, κυνηγόσκυλα, σύντροφοι κ.τ.λ). και η εξέλιξη συνεχίζεται..
Είναι ντροπή όμως και κρίμα να μετατρέπουμε ένα δυναμικό, πολυχρηστικό σκυλί, σε ένα άχρηστο, νωθρό, δυσκίνητο αξεσουάρ μόδας.Αυτό ισχύει για όλες τις φυλές σκύλων που χρίζουν ίδιας μεταχείρισης.
Πρέπει επιτέλους να προσπαθούμε να αναπαράγουμε σκυλιά ικανά να εκτελέσουν τις εργασίες και τους σκοπούς για τα οποία δημιουργήθηκαν και όχι να ικανοποιούν απλά τα εγωιστικά ‘’θέλω’’ της μόδας και του μάρκετινγκ. Ένα ΣΑΡ-ΠΕΙ είναι αυστηρά ένα εργασιακό σκυλί και αυτό πρέπει να παραμείνει.
Αλλάξαμε την εμφάνιση του σε σημείο να κινδυνεύει να χάσει τις εργασιακές του δυνατότητες, αν αλλάξουμε και το ταμπεραμέντο του, ε, τότε θα πρέπει να του αλλάξουμε και όνομα, γιατί δεν θα είναι πλέον το ίδιο σκυλί, δεν θα είναι ένα ΣΑΡ-ΠΕΙ…
